Gra Oli - dopaść zespół R

Iron Man

- Aham - powiedział. - A czy zgrana paczka to ja nie wiem - zrobił złośliwą minę.
Jego Pichu był bardzo energicny. Ale i tak w końcu się zmęczył i wszedł na jego ramię.

olamik48

-Tak jak pokemon Ash'a pikachu.-Powiedziałam do Dawida.
-Wiesz..Jestem jego fanką a ty?-Zapytałam się Dawida i szłam dalej.

Iron Man

- Ja tam nie słyszałem o żadnym Ashu - powiedział obojętnie i przyspieszył kroku.
Trochę trudno było za nim nadążyć. Po godzinie byłaś zmęczona.

olamik48

-Jeju.Nie ogląda kreskówek pokemon...-Pomyślałam sobie i się zatrzymałam.
-Prosze odocznijmy.-Westchnełam i usiadłam na trawie.
-Powiedz mi o czym rozmyślałeś wcześniej?-Dopytywałam się Dawida.

Iron Man

- Czemu teraz nas nie zaatakował. No bo najpierw zniszczył nasz obóz i prawie cały ekwipunek a teraz zrobił nad nami kilka kółej i już go nie ma - powiedział szybko, ledwo co zrozumiałaś. - Może my mamy pójść do tej świątyni i tam będzie czekał? Muszimy szybko tam dotrzeć! - tak jakby postanowił.

olamik48

-Dobrze...Dobrze...-Westchnełam i wstałam z trawy.Próbowałam zadążyć za Dawidem bo nieco wolniej szłam od niego.
-Dogonie cie Dawid...-Niedokończyłam.Szłam dalej ale coraz szybciej,jednak nie chce go przegonić bo niepamiętam drogi to komnaty.

Iron Man

- Mamy aż pięć dni - powiedział. - No bo Damos miał oddać klejnot życia Arceusowi w zaćmienie. Zdążymy stoczyć walki o odznaki i walkę o wstążkę.
Nie mogłaś nadążyć za Dawidem. Widząc to, zwolnił tempo.

olamik48

I ja również zwolniłam tęmpo.
-Dobra odopczełam...-Powiedziałam po czym dodałam:
-Ruszmy się po tą odznake i wstążke!

Iron Man

- W pierwszym mieście jest tylko odznak - powiedział, patrząc w swoją książeczkę.
Na niebie gromadziło się coraz więcej burzowych, wręcz czarnych chmur. Zaczynało się ściemniać. Z daleka mogłaś dojrzeć tak jakby dym.

olamik48

-Coś chyba dymi.-Powiedziałam Dawidowi po czym przyjrzałam się temu bliżej.
-Pobiegnijmy tam!-Krzyknełam do Dawida i zaczęłam tam biec.

Iron Man

- Ognisko - powiedział obojętnie i pobiegł mimo woli za Tobą.
Dobiegliście do jakiegoś obozu. Ognisko było dość duże. Wokół niego byli doośli i dzieci, którzy wesoło śpiewali wycieczkowe piosenki.

olamik48

-Dobra to troche dziwne...-Roześmiałam się i podzeszłam do dzieciaków mamy.
-Przepraszam którędy po 1 odznake?-Zapytałam się kobiety po czym czekałam na odowiedz.

Iron Man

- Tamtą ścieżą prosto - wskazała ścieżkę. - Trzy godziny drogi... Może zostaniecie z nami na noc? Już ciemno i moglibyście się zgubić. A i gdzie są wasze plecaki? - zaciekawiła się.
Dzieci zaczęły biegać wokoło ogniska i się bawić w indian. Dzieciaków było pięcioro, a dorosłych czworo.

olamik48

-Nie raczej nie...Nie chcemy zawracać głowy i mamy ważne spotkanie.-Odowiedziałam starszej Pani i czekałam na odpowiedz.
-Plecak ma mój chłopak Dawid.-Dodałam.

Iron Man

- Przecież straciliśmy prawie cały ekwipunek - powiedział Dawid.
- Jeśli potrzebny wam ekwipunek to mój mąż nabrał go trochę za dużo i chętnie byśmy wam coś dali - powiedziała kobieta i zmierzyła wzrokiem faceta, który siedział obok niej.

olamik48

-Bylibyśmy bardzo wdzięczni.-Odowiedziałam kobiecie i zgdodziłam się.
-Jeżeli chodzi o to żeby tu przenocować to ja niestety nie mogę.Bardzo się spiesze na ważne spotkanie ale jeżeli Dawid będzie chciał to będzie mógł tu zostać?-Zapytałam się.

Iron Man

- Chodźcie za mną - powiedziała kobieta.
Dawid bez oporu za niąposzedł. Kobieta weszła do namiotu z za nią Twój towarzysz.

olamik48

Poszłam za nimi.
-Co Pani ma zamiar zrobić?-Zapytałam się kobiety.
-Ale jak by co ja naprawdę nie chce tu nocować.-Dodałam na wszelki wypadek.

Iron Man

- Jak nie chcecie to nie musicie - powiedziała.
Z jakiegoś dużego plecaka wyjęła dwa koce, jeden dość duży namiot z łatką, dwa ręczniki, jakieś dwa pudełeczka i mapę. Dawid był dość zdziwiony.
- To już wsystko - powiedziała kobieta. - Powinno wam się przydać - dodała.

olamik48

-Dziękujemy bardzo!-Krzyknełam szczęśliwa.
-Dobrze no to jeszcze raz dziękujemy.-Dodałam i się pożegnałam z rodziną.
-Musimy biec!PRĘDKO!-Krzyknełam i zaczełam biec do świątyni.

Iron Man

//Ola, świątynia jest daleko i jak mówiłam w poprzednich postach, w górach przy mieście z drugim gymem//

- Do widzenia! - powiedziałam kobieta i zaczęła się śmiać, widząc Twój pośpiech.
Dawid nie mógł za Tobą nadążyć. Ciężko dyszł.
- Ale Ola - powiedział Dawid. - Dotrzemy tam przed czasem i będziemy czekaż z dwa dni? - spytał się, jakby Twój bieg był niedorzeczny..

olamik48

//Ale przecież na początku przygody była świątynia a niewiele przeszliśmy.//

-No to co.-Odpowiedziałam Dawidowi i dodałam:
-Lepiej być wcześniej niż się spóżnić.-Mówiąc to roześmiałam się i zaczełam jeszcze szybciej biec.W myślach miałam mój sen jak to Dialga podarował mojej mamie master-balla a mama mi go dała żeby złapać legendę a miała na myśli Dialgę.

Iron Man

//Ale to jest jedna świątynia, a w tamtych górach jest jeszcze jedna -_-//

- Normalnie masz zapędy! - dyszał Dawid. - Aaa! k rzyknął i usłyszałaś jak plusk wody.
Obejrzałaś się odruchowo i zobaczyłaś, jak Dawid leżał w kałuży, cały mokry i trzęsący się z zimna.

olamik48

//AAAAAAAAAAAAAAAAAAA...........UPS Embarassed

//
Podzeszłam do Dawida i go przytuliłam.
-Teraz to musimy iść wolniej.-Powiedziałam to i złapałam Dawida na ramię.Szłam dalej lecz wolniej.Popatrzałam się w górę czy nie idzie ulewa.

Iron Man

Niebo zachmurzone ale na ulewę się ne zanosiło.
- Ała! - wszasnął Dawid, gdy próbował wstać. - Chyba skręciłem sobie kostkę - powiedział z bardzo wyraźnym grymasem. - Jak my teraz wogóle dojdziemy do świątyni? - jakby chciał zacząć marudzić, ale się powstrzymał.

olamik48

-Ech...-Westchnełam.
-No dobra.To będę musiała cię nieść.-Powiedziałam i podniosłam go po czym próbowałam unieść.

Iron Man

- Nie musisz mnie nieśź aż na plecach - powiedział Dawid. - Za kilka godzin powinniśmy dotrzeć do jakiegoś miasta, tam zostawisz mnie w Pc i pójdziesz dalej - powiedział Dawid i się uśmichnął do Ciebie.
Dawid jako tako szedł. Jedną ręką trzymał się mocno Twojego ramienia i podskakiwał na zdrowej nodze, trochę śmiesznie to wyglądało.

olamik48

-Musze cię unieść!-Krzyknełam.
-Tak to...No poprostu powinniśmy sobie pomagać jako para.-Dodałam i jescze raz go podniosła i próbowałam nieść na plecach.

Iron Man

Nie mogłaś, był za ciężki. Na dodatek wpadł w kałużę błota. Był cały brązowy od niego i Ty też byłaś ochlapana.
- No i ładnie - powiedział sarkastycznie, patrząc na siebie.

olamik48

-Tak tak..-Westchnełam.
-Wiesz co lepiej idz jak chcesz...-Dodałam i szłam dalej.

//Ten sen co napisałam wyżej to naprawde mi się przyśnił.//

Iron Man

Był blisko drzewa, więc opierając się o nie jakoś wstał. Nie mógł iść, więc stał w miejscu i nic nie mówił. Patrzył siętylko na Ciebie i głęboko wstchnął.
- Idź dalej, poradzę sobie - powiedział i mrugnął do Ciebie okiem.

olamik48

-No dobrze.-Odparłam mu.Pobiegłam dalej i jak najszybciej.Chciałam tam dobiec jak najszybciej.W pewnej chwili przypomniał mi się mój jeden z ulubionych poków shaymin i zaczełam go szukać i się już tak nie spieszyć.

Iron Man

Żadnych takich pokemonów nie znalazłaś. W oddali ujrzałaś jakieś światła. Na niebie pojawiły sięgwiazdy. Powietrze było takie świerze... Byłaś też nieźle zdyszana. Ale miasto było już niedaleko i na jego skraju jakby świecił czerwony neon PC.

olamik48

-pobiegłam w tamtą stronę.Chciałam iść do PC.Kiedy szłam rozglądałam się ciągle za shayminkiem bo nigdy nie tracę wiary.

Iron Man

Cisza.... Za sobą usłyszałaś nagle tętent kopyt i donośne rżenie.
- Ponyta! - tak mniej więcej brzmiało.
Później odezwał się inny głos.
- Hej Ola! - był to głos Dawida.

olamik48

-Hej!-Odkrzyknełam Dawidowi.
-Uważaj!Tu chyba jest ognisty koń ponyta!-Powiedziałam szybko Dawidowi i zaczełam go szukać.Jak go znajdę to odrazu zeskanuje go i wywołam charmandera do walki z przeciwnikiem.

Iron Man

Ponyta lv. 2

Płeć: dziewczyna
Ataki: Tackle, Growl

Dawid siedział na tej Ponycie. Superowo na niej wyglądał.
- Heheh, ja na nim siedzę - zaśmiał się Dawid. - No i jest już w moim zespole - powiedział. - Chciał mi pomóc i przy okazji dołączył - mrugnął do Ciebie okiem.

olamik48

-Aha.-Odezwałam się smutno ale już o tym zapomniałam.
-Ja miałam głupi pomysł.-Powiedziałam to Dawidowi i skiwnełam głowę na dół z smętną miną.

Iron Man

- To nic - zaśmiał się. - A teraz to jedźmy do Pc bo ta noga boli jak nie wiem co - skrzywił minę.
Ponyta ruszył wolnym krokiem w kierunku Pc.
- Idziesz? - spytał sie Dawid.

olamik48

-Tak tak.-Odpowiedziałam Dawidowi.
-Wiesz ten głupi pomysł-Kontynuowałam.-To złapanie Shaymina....-Niedokończyłam i zarumieniłam się.